Koca Ragıp Paşa (D-1698 : Ö-1763), Osmanlının son döneminde yaşayan devlet adamlığının yanı sıra edebi kişiliğiyle de tanınmış olan biridir.
Divan edebiyatının son döneminde yaşadığı için Nedim ve Şeyh Galip gibi isimlerin gölgesinde kalsa da bu isimlerden sonra Divan edebiyatının dönemindeki en başarılı sanatçılarındandır.
Nabi tarafından başlatılan Hikemi tarzın önemli isimlerinden biri olan Koca Ragıp Paşa, çağdaşlarına göre hem sade bir dil kullanmış hem de günümüzde dahi kullanılan özlü sözlerle şiirlerini süslemiştir. Bu nedenle halk arasında sevilen bir isim olan sanatçının bu veciz sözleri onu unutulmaz yapmıştır.
Koca Ragıp Paşa Divanı başta olmak üzere değişik konularda kaleme aldığı yedi mensur eseri ve Münşeat‘ı vardır.
Devlet işlerinde gösterdiği üstün başarılardan dolayı I. Mahmut’un dikkatini çeken Koca Ragıp Paşa, 1736 yılında İran ile yapılan Caferi Mezhebi Görüşmelerindeki heyet içerisinde yer almıştır. Bu görüşmelerin anlatıldığı ve bir münşeat özelliği taşıyan Tahkik ve Tevfik adlı eserini de I. Mahmut’un emri üzerine kaleme almıştır.
Koca Ragıp Paşa’nın görüşlerinin yer aldığı bu Münşeat’ta kısaca İran’ın Caferi meselesini Osmanlı’ya karşı askeri bir taktik olarak çıkardığı, yapmak istediği savaşlar için zaman kazanmak istediği gibi şahsi görüşlerini bir ihtimal olarak dile getirerek padişaha sunmuştur.
Koca Ragıp Paşa Söyler redifli gazeli ile de oldukça nam kazanmıştır.