HATIRLA

Olur da hüzün düşerse kalbine,

Ölümü hatırla, “iyikim”i hatırla…

Dudaklarından akan sessiz tebessümlerimi,

Ve korku dolu mırıldanmalarımı hatırla…

Olur da mutluluk düşerse kalbine,

Yağmuru hatırla, gözyaşlarını hatırla,

Yatağındaki kokumu, gözlerimdeki baharı hatırla…

Güneşi hatırla, gökyüzünü hatırla,

Bakışımı ve kısık konuşmalarını hatırla…

Hatırla ama her zaman hatırla,

Sen hatırladıkça “keşkem” diyebilebileceğim;

Ve olacaksın her zaman,

“İyikim” diyen dudaklarından

                                “Keşkem…”