Nisa
Düşlemek, en olanaksızı düşlemek benimkisi
Her şeyi unutarak durmadan hayal kurmak
Gözlerini kapatıp bulutlarda yürümek
Yıldızları avuçlayıp üfleyerek, baştan sona kaybolmak
Sonsuzluğu düşlemek, hiç bitmeyen hikayeler yaratıp kaybolmak içinde
Ütopik bir dünya, içinde özgürce uçan sen, ben ve bana dair kim varsa
Kuşlara kıskançlıktan, herkesin kanatları var
Gökyüzünü kaplayan dolu dolu bembeyaz
Özgür, yalnız ve sadece kanatlarının altında kendisi uçan
Gözümden yaş akmaz, kalbimi kıran ne var ki ?
Sadece mutlulukları duyan bir çift göz
Karanlığı görünce kör olur, penceresini kapatır
Gerçekten, karanlığın görünecek nesi var ki?
Ölümsüzlük diz boyu, sevdiğim herkes, sonsuza dek
Bir elim de geçmiş diğerinde gelecek
Şu anım ise ikisini de karıştırdı yağmur damlalarıyla
Nerede, nereye akar, kimi bulur bilinmez
Kapatılmış bütün kapıların anahtarları elimde şimdi
Birinci, ikinci kaçıncısında son bulmak istersem o kadar çok
Adım adım uzaklaştığım, güzel anılarımı körelten korkularım
Hepsi koridorda ki odaların başında beni bekliyor şimdi, ağlayan çaresiz anılarım
Düşlemek sırası şimdi, uçarak, görerek, severek ve hiç durmadan en imkansızı..
